Overlijdensgedichten & overlijdensgedichtjes - herdenking 50

Een immense collectie overlijdens gedichten voor wanneer er iemand is overleden in uw directe omgeving, of verder weg van u. Gedachten-gedichten.nl heeft de meest uiteenlopende overlijdens gedichtjes voor U uiteengezet voor het verlies van dierbaren, vanuit het perspectief van ouder, grootouder, kind, kleindkind, neef(je), nicht(je), oom, tante, vriend, vriendin, collega, kennis, ..... Lieve woorden en zinnen vervat in overlijdens gedichten kunnen soms tot troost zijn voor U of de nabestaanden.

- Ter nagedachtenis aan de mensen die van ons zijn heengegaan | namens de redactie -


Dapper heeft hij gevochten
moedig ging hij heen
zijn liefde laat hij achter
hij is niet alleen
Wil je mij
bij het leven
wat aandacht geven
Dáár wil ik je
graag zien en
ontmoeten misschien
en och
die laatste keer
hoeft voor mij dan niet meer

Je leven lang
heb je zoveel liefde gegeven
aan een ieder die er voor openstond
Van velen heb je liefde teruggekregen
tot aan de dag dat je je rust vond

Bij jou mocht ik komen
met mijn pijn en mijn verdriet
Jij kon naar mij luisteren
jij veroordeelde mij niet
Jouw troostende woorden
die arm om mij heen
Ik zal jou nooit vergeten
soms voel ik me zo alleen
De pijn, de angst, de onmacht
van binnen doet het nog zo zeer
Dan denk ik terug
aan wat jij hebt gezegd
En dan, dan gaat het wel weer

Even keek ik naar jouw foto
en de tijd stond bijna stil
In mijn verbeelding dacht ik even
dat jij mij iets zeggen wilt
Maar de werkelijkheid is anders
want jij bent er nu niet meer
Ach, jij had het wel begrepen
wat zo vaak mijn onrust is
En ik had nog wel willen zeggen
dat ik je zo vreselijk veel mis!

Wat vreemd dat jij er niet zult wezen
wanneer ik weer naar huis zal gaan
jij zult niet meer in de kamer staan
en mij omhelzen als voor dezen

Ik zal nooit meer, als je zat te slapen
boven een boek of boven de krant
het blad dat glipte uit jouw hand
glimlachend van de grond oprapen

Ik zal nooit jouw "goedenacht" meer horen
of het gestommel op de trap
wanneer jouw trage, moede stap
de morgenstilte kwam verstoren

O, die vertrouwde kleine dingen
die jij zo onopvallend deed
die zal ik missen, totdat dit leed
verstild is tot herinneringen

Soms zijn woorden overbodig
en is zwijgzaamheid gepast
aanwezig zijn is niet nodig
want wat je lief hebt houd je vast