Overlijdensgedichten & overlijdensgedichtjes - herdenking 42

Een immense collectie overlijdens gedichten voor wanneer er iemand is overleden in uw directe omgeving, of verder weg van u. Gedachten-gedichten.nl heeft de meest uiteenlopende overlijdens gedichtjes voor U uiteengezet voor het verlies van dierbaren, vanuit het perspectief van ouder, grootouder, kind, kleindkind, neef(je), nicht(je), oom, tante, vriend, vriendin, collega, kennis, ..... Lieve woorden en zinnen vervat in overlijdens gedichten kunnen soms tot troost zijn voor U of de nabestaanden.

- Ter nagedachtenis aan de mensen die van ons zijn heengegaan | namens de redactie -

Rozen als afscheid, rozen vol rouw
rozen vol liefde, enkel voor jou
Je laatste rozen
zorgvuldig uitgekozen
Als blijk van dank voor jouw bestaan
waarin wij een eindje mee mochten gaan

Je was als een kaars
vol licht, warmte en gezelligheid
die is nu opgebrand
doch haar uitstraling zal blijven tot in eeuwigheid

Je blijft met lege handen achter
je zou zo graag nog willen zorgen
de tijd van waken en van wachten
is voorbij en elke morgen
brengt nu een lege dag vol pijn
er rest alleen herinnering
aan in-gelukkig zijn

In de leegte staat zijn naam geschreven
komt alle goeds naar boven drijven
het allerdiepste van zijn leven
zal altijd in ons midden blijven:
een dierbaar mens die in zijn eenvoud
zo vol betekenis kon zijn
gaf aan ons leven rijke inhoud

Toen jij stierf
is de wereld gewoon doorgegaan met draaien
het werd nacht en ook weer morgen
er was lawaai en stilte
en ook om ons heen
maakte het leven-van-alledag
evenveel lawaai als anders
alleen bij ons kwam dat harder aan dan normaal

Wat deed het pijn
te zien en te horen
dat alles gewoon doorging
toen jij gestorven was

Wreed en onverschillig
genadeloos en onbarmhartig was het
en elke indruk stak dieper
deed meer pijn

Nee, ze kunnen niet weten
wat wij nu voelen
die steken pijn
van afgesneden zijn
en nooit meer samen....
ach, niets zal meer hetzelfde zijn
zonder jou

Ongewild en onverwacht
niemand had dit gedacht
's morgen vroeg van huis
's avonds niet meer thuis

Je lag daar stil, kon niets meer zeggen
je gedachten, verlangen, of iets uitleggen
Woorden, voor je ze uit kon spreken vervaagd
en toch heb je nooit geklaagd
Altijd geduldig, soms een traan
van ontroering of een herinnering ergens aan
God zei vandaag: "kom nu bij mij"
en praat weer, zing en wees blij
Je vreesde niet je levenslot
je hebt zelf gezegd: "ik vertrouw op God"

Dank je wel, geleende schouder
dat ik even leunen mocht
dat ik even klein mocht wezen
dat een hand de mijne zocht

Dank je wel, troost zonder woorden
voor het simpele, stille zijn
voor het trachten mee te dragen
van dezelfde zielenpijn

Je bent nu van ons weggegaan
jouw tijd is al gekomen
een eind aan jouw bestaan
Een leegte om ons heen
is wat ons nu nog rest
wij hielden van jou op onze manier
zeg maar.... op ons best

Als je ouder wordt en niet meer weet waar je bent
Als je mensen ziet maar ze niet meer herkent
Je niet meer bewust bent van liefde en pijn
Dan zal de eeuwige rust een verlossing zijn

Al hield je nog zoveel van het leven
Je had het niet in eigen hand
Ongevraagd moest je het verlaten
En wij staan machteloos aan de kant