Overlijdensgedicht : 'Dank je wel, geleende schouder'
Dank je wel, geleende schouder
dat ik even leunen mocht
dat ik even klein mocht wezen
dat een hand de mijne zocht
Dank je wel, troost zonder woorden
voor het simpele, stille zijn
voor het trachten mee te dragen
van dezelfde zielenpijn