Overlijdensgedichten & overlijdensgedichtjes - herdenking 4

Een immense collectie overlijdensgedichten voor wanneer er iemand is overleden in uw directe omgeving, of verder weg van u. Gedachten-gedichten.nl heeft de meest uiteenlopende overlijdens gedichtjes voor U uiteengezet voor het verlies van dierbaren, vanuit het perspectief van ouder, grootouder, kind, kleindkind, neef(je), nicht(je), oom, tante, vriend, vriendin, collega, kennis, ..... Lieve woorden en zinnen vervat in gedichten kunnen soms tot troost zijn voor U of de nabestaanden.

- Ter nagedachtenis aan de mensen die van ons zijn heengegaan | namens de redactie -


« < 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
17 18 > »

Heer, sla uw armen om mij heen
ik ben verdrietig, mateloos alleen
want wie ik liefhad ging van mij heen
de liefde heeft niet het hoogste
maar wel het laatste woord

Dwars door de stille leegte
klinkt de echo van jouw lach
Zachtjes, van een afstand
alsof ik je daarnet nog zag
Steeds denk ik aan jouw grappen
steeds hoor ik weer jouw stem
Dan voel ik weer die leegte
omdat jij er niet meer bent

Jouw sterven is zo moeilijk te verwerken
het doet nog zoveel pijn
te moeten leven met de gedachte
dat jij nooit meer bij me zult zijn

Jouw sterven is zo moeilijk te begrijpen
afscheid nemen ging niet meer
te weten dat ik jou voorgoed moet missen
dat doet zo verschrikkelijk veel zeer

Ik had je nog zoveel te zeggen
nog zoveel dingen uit te leggen
maar ik weet, er komt een keer
dan zien wij elkander weer

Samen plezier, samen op reis
Samen een eenheid, samen eigenwijs
Samen kwaad en samen goed
Samen verdriet en samen weer moed
Nu verder zonder jou, dat doet pijn
te weten nooit meer samen te zijn

Niets is zinloos
wanneer het
een herinnering
nalaat

You stood resigned
in a garden of snow
under a black sky
the moon and stars
far away

Then
you had to leave

May your soul rest
may your heart heal
may you feel free
at last

May love find you
in your new garden
wherever
that may be

Langzaam ben je van ons weggegleden
Elke dag een beetje meer
Telkens werd je weer iets ontnomen
Dat deed jou en ons zeer
Het is een gemis, een stille pijn
Dat je nooit meer bij ons zult zijn

Als het leven lijden geworden is
De kans op beter worden hier niet is
Dan zal ik naar een plek toegaan
Waar ziekte en pijn niet meer bestaan