Overlijdensgedichten & overlijdensgedichtjes - herdenking 15

Een immense collectie overlijdensgedichten voor wanneer er iemand is overleden in uw directe omgeving, of verder weg van u. Gedachten-gedichten.nl heeft de meest uiteenlopende overlijdens gedichtjes voor U uiteengezet voor het verlies van dierbaren, vanuit het perspectief van ouder, grootouder, kind, kleindkind, neef(je), nicht(je), oom, tante, vriend, vriendin, collega, kennis, ..... Lieve woorden en zinnen vervat in gedichten kunnen soms tot troost zijn voor U of de nabestaanden.

- Ter nagedachtenis aan de mensen die van ons zijn heengegaan | namens de redactie -

Onbegrijpelijk, ongelooflijk
ontastbaar wezenloos
onontkoombaar verrast
ontbreken van logica
verbanden verbroken
logisch ondenkbaar
ongewoon ongrijpbaar
verdwenen gevoel
in tranen geperst
de pijn zo krachtig
als een ziekte ondragelijk
het gevoel blijft onbeschreven
het gemis niet te bevatten

Ik zie je nog zitten met je biertje in je hand
Of 's ochtends in de lift met de krant
Ik mis je voetstappen op de gang
De stilte duurt nu al zo lang
Er zijn nog zo veel vragen die ik je wil stellen
Zo veel dingen die ik je wil vertellen
Waarom moest dit nou gebeuren
Er zijn geen woorden die ons leven weer kunnen kleuren
Ons gezin was je lust en je leven
Je wilde er alles voor geven
Nog steeds hoop ik dat je weer op zult staan
En dat ons leven weer verder kan gaan
Echt bevatten kunnen we het nog niet
Daarvoor hebben we te veel verdriet
Maar ook al ben je niet meer bij ons, moet je weten
We willen en zullen je nooit vergeten

Afscheid
is als sterven
met een gevoel
van machteloosheid
Machteloosheid
laat me sterven
met het afscheid
van een gevoel
Met gevoel
neem ik afscheid
te sterven
uit machteloosheid

- Veronica Peet -

Herfst
Het laatste blad viel van de tak
Er zal geen nieuw meer groeien
De tak sterft af, net als het blad
En nimmer zal hij meer bloeien

In een leven vol inhoud
Rijk aan humor en door wilskracht omgeven
Heeft hij alles wat hij bezat
Teruggegeven voor 't eeuwige leven

Er is een boom geveld
Met lange, grijze lokken
Hij zuchtte ruisend als een kind
Terwijl hij viel, nog vol zomerwind

- M. Vasalis -

Op een morgen heb je langs de weg een engel ontmoet
En jij ging mee
Plukt nu de sterren in een verloren paradijs
Waarom kan de hemel niet op aarde beginnen

Te veel ogen
Te veel tranen
Te veel ogen
Tranen van verdriet
Te veel ogen
Te veel vragen
En de antwoorden
Zijn er niet

- De Dijk -