Overlijdensgedicht : 'Je bent steeds zo onbegrijpelijk'

Je bent steeds
zo onbegrijpelijk
moedig geweest
je lichaam krachteloos
een gebroken riet
in de vensters van je ziel
lees ik
eindeloos verdriet

Woorden
schieten hopeloos tekort
slechts tranen
in stilte geschreid
verzachten soms
de bitterheid
om alles
wat je hier moet missen

Ik weet
geen antwoord
op je vragen
maar er is Eén
die eens
alle tranen
van je ogen wil wissen

Beoordeel dit gedicht