Adoptie gedicht : 'Nu je er eindelijk bent'

Nu je er eindelijk bent zijn wij heel gelukkig
je hoofdje, je handjes, voetjes klein
je ziet nog weinig, verstaat geen woorden
maar voelt misschien dat wij er zijn
om je te dragen op onze armen
om je jouw weg te laten gaan
je haard te zijn om aan te warmen
om, als je het wilt, naast je te staan

Beoordeel dit gedicht