Overlijdensgedicht : 'Je lag daar stil, kon niets meer zeggen'
Je lag daar stil, kon niets meer zeggen
je gedachten, verlangen, of iets uitleggen
Woorden, voor je ze uit kon spreken vervaagd
en toch heb je nooit geklaagd
Altijd geduldig, soms een traan
van ontroering of een herinnering ergens aan
God zei vandaag: "kom nu bij mij"
en praat weer, zing en wees blij
Je vreesde niet je levenslot
je hebt zelf gezegd: "ik vertrouw op God"