Poeziealbumversjes 46

Leuke, moderne, grappige en mooie poëziealbumversjes voor in een poëziealbum, als inspiratiebron voor een eigen versje voor in een poëziealbum van iemand die jou vraagt om in zijn of haar poëziealbum te schrijven. Een zeer groot aantal poëziealbum versjes hebben wij uiteengezet, zodat er altijd wel een voor of bij jou passende bij zit. Een album met versjes is altijd leuk voor een jong kind, zeker om later nog eens terug te lezen wat anderen te zeggen hadden over jou!


Een eekhoorntje, een konijntje en een beertje
Zaten te lezen in de wei
Toen kwam er opeens een muisje bij, dat zei
Denk nog eens aan mij

Op de wereld, dat is niet zo raar
Zie je veel gezichten bij elkaar
Er zijn er groot, er zijn er klein
Er zijn er grof, er zijn er fijn
Ook zie ik elke dag
Gezichten met een vrolijke lach
Maar รฉรฉn gezicht lacht heel erg gauw
Want dat gezicht, dat hoort bij jou

De moeder van een duizendpoot
is vreselijk ontevreden
want haar zoontje is zojuist
in de sloot gegleden
als je even rekent
weet je wat dat betekent....
op zijn hoofd een grote buil
en duizend kleine sokjes vuil

Als je soms in later jaren hoort
een vrolijk twied, twied, twied
Weet dat 't vogeltje wil zeggen:
"Zeg, vergeet ...(naam)... niet"

Ik wil voor je wensen
dat je met alle mensen
of je nu groot bent of klein
altijd de beste vriendjes zult zijn

Een plaatje hier, een plaatje daar
Zo, de versiering is al klaar
Nu nog snel mijn wens geschreven:
Ik hoop dat je lang en gelukkig zult leven

Een grote witte olifant
schreef mijn naam voor jou in het zand
Toen kwam de witte woeste zee
die nam mijn naam toevallig mee
Hij dreef weg naar Engeland
daar staat hij nu weer in het zand
Ik zal mijn naam nog eens duidelijk schrijven
als je voorgoed mijn vriendinnetje wilt blijven

Zeven kleine negertjes
die dansten in het rond
Ze zongen er een liedje bij
en stampten op de grond
Zeven kleine eskimo's
die gingen naar de zee
Ze haalden er een walvis uit
en legden 'm op een slee
Eskimo's of negertjes
die zijn heus net als jij
Al zijn ze wit, al zijn ze zwart
ze spelen even blij

Een houtworm zat in een keukenstoel
en at en at een heleboel
Op die stoel zat tante Lien
ze had de houtworm nog nooit gezien
En die at maar door en at maar door
totdat de stoel krikte en krakte
En tante Lien om kwart voor tien
pardoes door de stoel heen zakte