Overlijdensgedicht : 'Beetje bij beetje moesten we je verlaten'
Beetje bij beetje moesten we je verlaten
we konden niet zo goed meer met je praten
Die blik, die stilte deed vaak zeer
de moeder en oma van vroeger was je niet
meer
Maar nu je voorgoed bent heengegaan
zeggen wij "Dank je" voor al wat je hebt
gedaan