Overlijdensgedicht : 'De Brug'
De Brug
Breng jij mij op weg tot aan de brug
ik ben zo bang om daar alleen te staan
Als wij daar zijn, ga niet direct terug
maar wacht totdat ik overga en zwaai me na
dan voel ik me veilig en vertrouwd
Breng jij mij op weg tot aan de brug
ik heb geen idee hoe diep het water is
De overkant lijkt mij zo ver
je kunt de oever hier niet zien
Zover het oog reikt, zie ik mist
ik twijfel aan het verder gaan
Je angst voor de dood
is als je angst voor het leven
Het nieuwe lijkt te groot
om het oude op te geven
In de diepte van je verlangen
ligt de kennis van het nieuwe leven
Zoals de vlinder al weet van het vliegen
in zijn donkere cocon
Breng jij mij op weg tot aan de brug
en ga dan niet vlug terug
Zwaai me na, als ik er over ga
een heel klein duwtje in mijn rug
Is alles wat ik nog verlang van jou
Ik ga nu gauw
want het begin is reeds in zicht:
ik voel de warmte van een licht
- ingezonden door Jennifer Schröder -