Overlijdensgedicht : 'Vandaag is het tijd'

Vandaag is het tijd, tijd om me te laten gaan
Ik kan het niet meer aan
Mijn ziekte vergt zoveel kracht
En neemt me in zijn macht

Al mijn geliefden om me heen
Oh, had ik maar een gebroken been
Mijn leven wordt genomen
En het ergste moet nog komen

Het moeilijkste is het afscheid nemen van
iedereen
Daar komen mijn geliefden niet overheen
Nu is dat moment daar
Was het maar niet waar

Ik kijk jullie aan en zeg het is tijd om te gaan
Ik kan het echt niet meer aan
Een laatste omhelzing, een laatste kus
Dit was het dus

Het is het beste zo, nu heb je geen pijn meer
We zullen altijd van je houden en aan je
denken keer op keer
Je zult stralen als een ster in de blauwe lucht
En op ons neerkijken met een zucht

Je wilde ons niet achterlaten
Al je familie, kennissen en maten
Maar je moest
En dat heeft een stukje van ons leven verwoest

We zullen altijd van je blijven houden en aan
je denken
En je daarboven alle liefde schenken
Tot over een paar jaar
Dan zijn we weer bij elkaar

- Marjolijn Wijnstra -

Beoordeel dit gedicht

Terug naar overzicht