Overlijdensgedicht : 'Wat zul jij eenzaam zijn geweest'

Wat zul jij eenzaam zijn geweest
toen je verdwaalde in je eigen geest
Veel zijn vergeten
van niets meer weten
Oh, wat zul jij eenzaam zijn geweest
toen je verdwaalde in je eigen geest

De tijd was gekomen
dat je moest worden opgenomen
Wat zul jij eenzaam zijn geweest
toen je verdwaalde in je eigen geest

Het geven van structuur in je leven
dat wilden we jou geven
Onbegrip, machteloosheid
verdriet en boosheid
Wat zul jij eenzaam zijn geweest
toen je verdwaalde in je eigen geest

Boos, maar ook lief kon je zijn
dan deed het ons minder pijn
Wat zul jij eenzaam zijn geweest
toen je verdwaalde in je eigen geest
Maar gelukkig, is dat nu geweest

Beoordeel dit gedicht

Terug naar overzicht