Overlijdensgedicht : 'Waarom, waarom nou uitgerekend jij'

Waarom, waarom nou uitgerekend jij
Zonder woorden, zonder afscheid,
zomaar ineens voorbij
In de bloei van je leven ben je van ons weggegaan
Woorden schieten te kort
we hebben zoveel nog niet gedaan
De dood kwam als een dief in de nacht
en heeft niet op de geboorte van je kleinkinderen gewacht
Wat had ik jou graag opa zien worden, maar
nee
De dood kon niet wachten en nam jou gewoon
mee
Zonder pardon, zonder reden, zonder antwoord
Al jouw en onze toekomstdromen compleet
verstoord
Je stond midden in het leven, nog zo vol
vreugde
De geboorte, nieuw leven is waar jij je op
verheugde
Je was nog helemaal niet klaar om weg te gaan
Zoveel dingen blijven ongedaan
Zoveel zinnen, zoveel woorden
Maar het enige wat overblijft is waarom?
Je bent en blijft mijn grote voorbeeld en ik
weet
Jij kijkt daarboven mee
Ik weet dat het nu ook goed met je gaat
Maar liever wil ik dat je nu hier voor me staat
Mij zegt wat ik moet doen en laten
Die dingen zegt waarom ik je soms zo vreselijk
kon haten
Maar nu, en dat is al geruime tijd zo pap
Worden die woorden op waarde geschat
Want dankzij al die woorden ben ik geworden
wie ik ben
En daar ben ik trots op, dat ik nog steeds jouw
dochter ben
Je kleinkinderen die je nooit echt zult zien
Zullen weten dat jij een geweldige opa geweest
zou zijn
En wij zullen zorgen dat je ook daadwerkelijk "beretrots" op
hen kunt zijn
Ik mis je, maar boven alles hou ik van jou
Woorden schieten te kort, had toch nog even
gewacht
Maar het is voorbij
Dag lieve papa, rust maar zacht

- Eileen Oerlemans-Emans -

Beoordeel dit gedicht

Terug naar overzicht