Overlijdensgedicht : 'Je kunt niet leven zonder troost!'

Troost
Je kunt niet leven zonder troost!
Troost bestaat niet in een vloed van woorden
Troost is als een milde zalf op een diepe wond
Troost is als een onverwachte oase in een
grote woestijn
die je weer doet geloven in het leven
Troost is als een zachte hand op je hoofd die je
tot rust brengt
Troost is als een zacht gelaat vlakbij van
iemand die je tranen begrijpt, die luistert naar
je gemarteld hart
Die bij je blijft in je angsten, je vertwijfeling
en die je een paar sterren laat zien

Beoordeel dit gedicht

Terug naar overzicht