Overlijdensgedicht : 'Niemand houdt de dood tegen'

Niemand houdt de dood tegen
ook al was het maar voor heel even
Ik wilde je nog zoveel vragen
zonder erover te klagen
maar het was te laat

Ik kon je niet meer spreken
ook al was het maar voor heel even
nu ben ik je kwijt
ik hoop dat ik er niet onder lijd

Ik zal altijd aan je blijven denken
en een bloemetje aan je schenken
ik zal je zeker niet vergeten
ook al is het maar voor heel even

Rust zacht
zodat je bent voorbereid
dat ik je later kom opzoeken
en ik je blijf roepen
tot we weer bij elkaar zijn

En dat je al de onbeantwoorde
vragen kunt beantwoorden
en het samen kunt verwoorden
over goede en slechte tijden
dan ben je zo dicht bij me

Ik kan je dan niet meer loslaten
samen kunnen we er dan over praten
samen rusten we dan zacht
als dat van de Lieve Heer mag

Beoordeel dit gedicht

Terug naar overzicht