Overlijdensgedicht : 'Mijn vader sterft: als ik zijn hand '
Mijn vader sterft: als ik zijn hand vasthoud
voel ik de botten door zijn huid heen steken
ik zoek naar woorden, maar hij kan niet
spreken
en is bij elke ademtocht benauwd
Dus schud ik kussens en verschik de deken
waar hij met krachteloze hand in klauwt;
ik blijf zijn kind, al word ik eeuwig oud
en blijf als kind eeuwig in gebreke
Wij volgen één voor één hetzelfde pad
en worden met dezelfde maat gemeten;
ik zie mezelf nu bij zijn bed gezeten
Straks is hij weg, en heeft hij nooit geweten
hoe machteloos ik hem heb lief gehad