Overlijdensgedicht kind : 'Een leven nog zo klein en pril'

Een leven nog zo klein en pril
een leven nog zonder eigen wil
Nog veilig geborgen in moeders schoot
vond jij in rust een stille dood
Negen maanden had je bijna volbracht
maar we hebben tevergeefs gewacht
Je was zo mooi, zo zacht, zo fijn
heel even mochten we bij je zijn
Hoeveel we van je zullen houden
zul je nooit weten
Lieve Sven
we zullen je nooit vergeten

Beoordeel dit gedicht

Terug naar overzicht