Kerstgedicht : 'Op het smetteloos wit'

Op het smetteloos wit

voor mij het met
sneeuw bedekte dal
een vage droom
van arrenslee en dennengroen
de sfeer van toen

een klare lucht
met heldere ster
maar achter mij
bourgondisch feestgedruis
uit het fel verlichte huis

waar kerst in overdaad
op tafel staat
zij schuiven aan
al licht verhit snel knoeiend
op het smetteloos wit

ben niet terug gegaan
maar blijven staan
wist dat het kind zou komen
weer op dezelfde plaats
waar de ster nu staat te dromen

- Wil Melker -

Beoordeel dit gedicht

Terug naar overzicht