Kerstgedicht : 'Met kerst, dan lacht iedereen'

Met kerst, dan lacht iedereen.
Ik wilde bij jou zijn, maar zit nu alleen.
Somber in een hoekje, met veel verdriet.
Hoe vaak ik het ook gewenst hebt;
je bent er niet.

Het enige wat ik kan,
is huilen.
Het maakt me zo bang.
Deze eenzaamheid.
Dit nare gevoel duurt veel te lang.

De dag van vrede,
een dag van liefde.
Dat is wat het hoort te zijn.
Maar jij bent zo ver weg.
En daardoor voel ik me zo rot en klein.

Een dag met familie,
een dag met vrienden.
wat ik wenste was weer een dag met jou.
Maar je liep weg van mij.
Terwijl ik nog zoveel van jou hou.

Kerst,
het zou je moeten verblijden.
Samen spelen in de mooie sneeuw.
was je maar hier,
want bij jou zijn is het enige wat ik wil.

Beoordeel dit gedicht

Terug naar overzicht