Kerstgedicht : 'Stil kijk ik de wereld in'

Stil kijk ik de wereld in, stil sta ik voor 't raam
In gedachten fluister ik zacht, met eerbied Jezus naam
Niet wetend wat ik denken moet, niet wetend wat ik wil
Kerstmis, vrede, engelen, ik ben een beetje stil
Waar is ons kind gebleven? Waarom vieren wij feest?
Waarom al die vragen? Waarom zo bedeesd?

De wereld heeft veel pijn gevoeld, terreur en veel geweld
Een kind wordt weer geboren, de dagen zijn geteld
In ons hart woont liefde, en warmte voor de mens
Want dat wou hij ons geven, dat was zijn grootste wens
Goud, mirre en wierook, een kaars, misschien wat wijn
Laat het onder de mensen, altijd vrede zijn

- Antje Blomme de Jong-Sluis -

Beoordeel dit gedicht

Terug naar overzicht