Geboortegedichtje : 'Een nietig klein zaadje'

Een nietig klein zaadje
dat wist zijn eigen wegen
kende elk hoekje en elk gaatje
en niemand hield hem tegen

Zo was het dus zover gekomen
dat het z'n andere helft hervond
voorbij was nu de tijd van dromen
dit moest in 40 weken rond

Het eitje verbonden met het zaadje
begonnen toen maar meteen te groeien
dit alles door dat ene daadje
het leven leg je niet aan boeien

Opeens was toen de tijd verstreken
de grote nacht brak aan
een wilde storm was op gaan steken
en kon pas na de baring liggen gaan

- ingezonden door Claudia Witlox -

Beoordeel dit gedicht

Terug naar overzicht