Overlijdensgedicht : 'De zon scheen'

De zon scheen
de bloemen bloeiden
de vogels floten
en toen
werd het stil...
Waar je ook bent
ik zou het niet weten
niet in tijd of
afstand te meten
Ik heb je bij me
diep in mij
daarom ben je
altijd zo dichtbij
Nu jij slaapt, zonder te dromen
zul je nog altijd in mijn dromen komen
Ik zal voor je ademen
ik zal voor je voelen en horen
niemand verdwijnt, niets gaat verloren
Want niet door jouw lichaam
maar wel door jouw geest
zal iedereen weten
wie jij bent geweest

Beoordeel dit gedicht