Overlijdensgedichten 96

Een immense collectie overlijdens gedichten voor wanneer er iemand is overleden in uw directe omgeving, of verder weg van u. Gedachten-gedichten.nl heeft de meest uiteenlopende overlijdens gedichtjes voor U uiteengezet voor het verlies van dierbaren, vanuit het perspectief van ouder, grootouder, kind, kleindkind, neef(je), nicht(je), oom, tante, vriend, vriendin, collega, kennis, ..... Lieve woorden en zinnen vervat in overlijdens gedichten kunnen soms tot troost zijn voor U of de nabestaanden.

- Ter nagedachtenis aan de mensen die van ons zijn heengegaan | namens de redactie -


De zon nam haar die avond mee
achter de einder, waar het altijd licht is
Wij bleven samen achter met een sterrenhemel
vol herinneringen

Leven is dankbaar zijn
voor het licht en de liefde
voor de warmte en de tederheid
in mensen ons omgeven
leven is mensen en dingen omhelzen
en weer loslaten....

Als mijn tijd gekomen is
ik afscheid neem van het leven
merken jullie, in al je eenzaamheid
dat ik onzichtbaar bij jullie ben gebleven

Veel lichtpuntjes in deze duisternis
Sterkte gewenst bij dit groot gemis!

Zwijgzaam, stil en zonder vragen
wilde hij zijn ziekte dragen
hij vocht met al zijn levenskracht
voor elke nieuwe dag en nacht
zo is hij langzaam, moegestreden
uit ons midden weggegleden
en na een dappere maar ongelijke strijd
uit zijn lijden nu bevrijd

Het is nu één jaar geleden
een jaar is nu voorbij
die tijd dat hij voor zijn leven heeft gestreden
is als de dag van gisteren voor mij

Hij moest de strijd opgeven
ook al wilde hij dat niet
hij mocht niet verder leven
dat deed mij veel verdriet

De strijd heb je nimmer opgegeven
zelfs toen het einde werd verwacht
je bleef geloven in het leven
vol liefde, zorg en levenskracht

Je gaf me je liefde, bezorgdheid en trouw
Ik heb genoten van die jaren met jou
Ik weet dat het jou ook goed heeft gedaan
Maar ik zal je missen bij het verder gaan

Kort was je tijd
Groot was je inzet
Opgewekt en spontaan
Ben je van ons heengegaan

Haar sterven is zo moeilijk te verwerken
Haar leven was ons zoveel waard
Zij was een van de stille, geestelijk sterken
Die iedereen, alleen zichzelf niet spaart

Als je ouder wordt
en niet meer weet waar je bent
Als je mensen ziet
maar ze niet echt meer herkent
Als je toch blijft strijden
om bij ons te leven
Dan hopen wij
dat je nu de rust is gegeven

Nu moet ik verder, zonder jou
je stem zal ik nooit meer horen
Nooit meer je arm om me heen
ik voel me hopeloos alleen
De mooiste herinnering zal zijn
mijn leven met jou, dat was fijn

Hij had de schoonheid van de akkers lief
't land van vruchtbaarheid en ruimte
tot ook zijn dromen kleiner werden
een tuintje, een plaatsje, dieren en wat gerief
maar nu een hemel zonder grenzen