Kerstgedicht : 'De tijd van kerst is weer aangebroken'

De tijd van kerst is weer aangebroken,
door menigeen het feestmaal alweer besproken.
Ja in de meeste families houdt men van deze sfeer,
een boom, het stalletje het is er allemaal weer.
Vroeger vond je het best wel fijn,
om in die donkere dagen voor kerst te zijn.
Die donkere dagen zijn nu volledig verlicht,
en de nadruk meer op "bange" dagen gericht.
Wat hangt er boven ons behalve een stralende ster,
is het de oorlog, aanslagen of is dat nog te ver?
Vele mensen zullen nu bij zich denken,
kan dan niemand op deze wereld, vrede schenken.
Want wie heeft er het recht om mensen te doden,
en wie is er voor geweld, dat moet worden verboden.
Is het juist, dat iedereen voor zichzelf moet zorgen,
wat blijft er dan nog over voor de wereld van morgen?
Laten we vooral in deze dagen, samen bouwen,
en elkaar een beetje meer vertrouwen.
Vooral voor de wereldleiders met heel veel macht,
is dit een motief wat het grote geweld verzacht.
Daarom laat met kerst overal de wapens stil,
dit is toch nu een grote wens wat eenieder wil.
Want juist met kerstmis zijn onze gedachten gelijk,
moet er dan nog zoveel verschil zijn tussen arm en rijk.
Geef de daklozen en de vluchtelingen een kans,
dan krijgen de lichtjes met kerst een extra glans.
Zo kunnen wij in donkere dagen het licht weer vinden,
dat ons naar het kerstfeest brengt zonder te verblinden.
Een gelukkige kerst voor al wat leeft op deze aarde,
en laat overal de mensen in hun eigen waarde.

Beoordeel dit gedicht